Rozdział 58 ~ Imponujesz mi.

- Mówiłeś coś skarbie?- spojrzałam na niego.
- Że cię bardzo kocham.- wyszczerzył się.
- To dobrze, ale tamto i tak słyszałam.- powiedziałam, przytulając się do niego mocno.
- Czy ja robię za misia ? Czy może poduszkę?- zaśmiał się, na co ja wybuchnęłam śmiechem.
- No ten... Przytyło ci się trochę, więc...- poklepałam go po brzuchu, uśmiechając głupio.
- Że niby mi? Przytyło się?- wybuchnął śmiechem.- Śmieszne. Bardzo!- sarknął.
- Aż taka dobra jestem?- 'złapałam' się za serce.
- Normalnie lepsza niż kabareciarze.- poruszył zabawnie brwiami.
- Nie zachwycaj się mną tak... Bo się jeszcze zarumienię.- zrobiłam maślane oczka, uśmiechając się przy tym słodko.
- Podlizujesz się.- skwitował.

- Wiesz... Podlizać to ja się dopiero mogę.- powiedziałam, przysuwając się do niego na nietypową odległość i przejeżdżając palcem po jego wargach...

- Prowokujesz mnie i robisz to świadomie.- powiedział, łapiąc mnie za biodra i przyciągając do siebie.

- Kotku... Ja? Prowokuję cię?- mówiłam, jeżdżąc palcami po jego torsie. Byliśmy akurat w mini parku, gdzie nikogo nie było.

- A teraz to co robisz?- zapytał dociskając mnie do drzewa. 

- Dotykam cię.- stwierdziłam, wjeżdżając jedną dłonią na jego szyję.

- Ahh tak?- uniósł jedną brew ku górze.

- Tak. Masz jakieś wątpliwości?- zapytałam patrząc w jego hipnotyzujące tęczówki. Już wiedziałam, że przegrałam.

- Takie drobne.- uśmiechnął się szyderczo, spoglądając w inną stronę.

- W takim razie jakie?- spytałam, odwracając jego głowę w swoją stronę. Ten spojrzał mi głęboko w oczy z tym swoim firmowym uśmieszkiem i zachłannie wpił się w moje usta, przywierając swoim ciałem do mojego. Czułam, że rozpływam się pod wpływem jego ust. Całował zachłannie, a jednocześnie subtelnie, co kochałam i bardzo mi imponowało.

- Imponujesz mi.- stwierdziłam, kiedy oderwałam się od niego, by złapać trochę tchu.

- Tak? A w czym?- spytał, jeżdżąc dłońmi po mojej talii. 

- A w tym.- powiedziałam, po czym pocałowałam go, jednak ten pocałunek był o wiele dłuższy, niż się tego spodziewałam.

- Jesteś zbyt pewny siebie.- skwitowałam.

- Życie mnie tego nauczyło.- stwierdził.

- Tak? A całowania się też cię nauczyło?

- Nie. Tego już sam się nauczyłem.- zaśmiał się, kręcąc głową.

- Mhm.. A może tak zademonstrujesz?- odparłam, spuszczając głowę lekko w dół.

- Z wielką chęcią.- powiedział i pocałował mnie, ale tym razem delikatnie.- A tak na marginesie to jesteś bardzo pewna siebie.- powiedział ze śmiechem.
- Życie mnie tego nauczyło.- skinęłam głową z grymasem na twarzy.
- A całowania się też cię nauczyło?- poruszył zabawnie brwiami.
- Nie. Tego już sama się nauczyłam.- zaśmiałam się.
- A może zademonstrujesz?
- Może.- odparłam, zarzucając ręce na jego szyje i kręcąc głową z niedowierzaniem.
- Może?- powtórzył po mnie.
- Może.
- Bo wiesz... Całkiem dobrze całujesz.- uśmiechnął się szyderczo.
- Całkiem dobrze?- przejechałam palcem po jego wargach.
- Głupoty gadam. Ty całujesz idealnie... Jak dla mnie.- powiedział, a z jego twarzy nawet na chwilę nie zniknął uśmiech.

- Ciekawe czy dla innych też. Może spytamy Mo?- spytałam, jeżdżąc kciukiem po jego policzku. Ten tylko spiorunował mnie wzrokiem, po czym przeniósł go w inną stronę.

- Żartuję głupku.- zaśmiałam się, odwróciłam jego twarz w swoją stronę i namiętnie pocałowałam. On nie sprzeciwiał się w ogóle. Ba! Chciał więcej.

- Wolałabym, abyśmy nie okazywali sobie czułości, aż tak w miejscach publicznych, zważając na to, że jesteś osobą znaną i rozpoznawalną.

- Kotek... Jesteśmy na wakacjach... No ale jeżeli chcesz to możemy iść do hotelu i tam skończyć to co zaczęliśmy.

- Kotek...- zaakcentowałam.- Możemy iść do hotelu, ale możemy też iść na plażę.- odparłam, ale odpowiedzi jaką usłyszałam chwilę później, w ogóle się nie spodziewałam.

- I tam to dokończyć? No no. Kochanie nie myślałem, że jesteś aż tak śmiała..- 'zdziwił się'. Oczywiście było to udawane zdziwienie.

- Wiesz co..- uderzyłam go pięścią w ramie, po czym wydostałam się z jego objęć i odeszłam.

- Wolałbym tak sam na sam, a nie z tyloma ludźmi...- biegł za mną, a kiedy był już przy mnie złapał za nadgarstek, po czym odwrócił w swoją stronę, przyciągając do siebie.

- Żartuje przecież.- zaśmiał się, ujął moją twarz w dłonie i subtelnie pocałował.- Teraz też ci imponuje?- poruszył zabawnie brwiami. 

- Głupi jesteś i tyle.- skwitowałam. 

- Wiem, wiem. Głupi jestem. Ale kochasz tego głupka.- powiedział, łapiąc mnie za rękę, po czym ruszyliśmy w stronę naszego hotelu. 

*Plaża*
Leżałam na swoim ręczniku, podpierając się na łokciach, kiedy poczułam coś bardzo, bardzo mokrego na sobie. Otworzyłam oczy i zobaczyłam oczywiście nikogo innego jak Reusa. Dziecko po prostu.
- Reus debilu jeden, nieogarnięty!- krzyknęłam.
- Ale kochanie.. Ja chciałem cię tylko trochę ochłodzić.- uśmiechnął się, cały czas leżąc na mnie. Znaczy... Nie to, że leżał na mnie, bo pewnie już dawno byłabym martwa... Marco podpierał się dłońmi na kocu, dzięki czemu między nami była mała przerwa.
- Mam ci podziękować?- spytałam oburzona, wywracając oczami.
- Jeszcze nie..- powiedział i zbliżył się jeszcze bliżej mnie.- Oo jeszcze tutaj troszeczkę.- powiedział po czym pocałował mnie w szyję, zostawiając na niej mokre ślady.- I jeszcze tutaj.- dodał, odnajdując moje usta i namiętnie mnie całując. Kropelki wody, które były na jego włosach wylądowały na mojej twarzy.
- Wiesz... Jestem ci ogromnie wdzięczna.- prychnęłam.
- No wiem.- zaśmiał się, muskając moje wargi.
- Radziłabym ci zejść ze mnie, zważając na to, że jesteś osobą publiczną i nasza pozycja może być interesującym tematem dla mediów.- stwierdziłam.- I znowu wymyślą coś czego w ogóle nie ma.- dodałam, wywracając oczami.
- Ale przyznaj... Podobało ci się tamto.. wtedy.- poruszył zabawnie brwiami.
- Tak bardzo.- sarknęłam, podnosząc się i odpychając blondyna tak, że upadł na piach.

- Kochanie...- zaśmiał się, podbiegając do mnie, a kiedy był już przede mną, ujrzałam na jego twarzy ten uśmieszek.

- Śmieszy cię to? Coo?- popchnęłam go lekko. Próbowałam się nie zaśmiać, ale nie potrafiłam i po chwili wybuchnęłam śmiechem.

- Wiedziałem.- powiedział śmiejąc się, po czym wziął mnie na ręce.

- Ejj.. Głupku jeden!- uderzyłam go w ramie, widząc że idzie w stronę wody.

- Ej ej ej.. Eeeeej.- nucił. 

- Mówi gej.- dokończyłam za niego.- Czyli ty i Götze.- dodałam, a ten bez wahania wbiegł ze mną do wody. 

- Idioto jeden, nieogarnięty!- wyzywałam go.

- Bez takich epitetów, proszę..- pogroził mi palcem. 

- To nie koncert życzeń kochany.- zaśmiałam się, cmokając ustami w jego kierunku.

Resztę dnia spędziliśmy na plaży w znakomitym nastroju. Zapomniałam już o jakichkolwiek problemach, a to udawało mi się tylko przy Marco, przyjaciołach i rodzinie...
Ha! Nie uwierzycie... Marco próbował nauczyć mnie pływać, ale trochę mu to nie wychodziło. Mario zaczął się z niego naśmiewać, a ja tymczasem leżałam sobie na wodzie, słuchając ich wymiany zdań. Jak to zrobiłam? Sama nie wiem, ale mina chłopaków była warta wszystkiego.

- Jestem wykończona.- opadłam bezwładnie na piasek, wzdychając ciężko.
- W końcu. Myślałem, że już tego nie powiesz.- powiedział Marco. Mimo, iż go nie widziałam, bo miałam zamknięte oczy, to wiedziałam, że się szczerzy.
- A idź...- prychnęłam rozbawiona i poczułam jak Reus kładzie się obok mnie i splata nasze dłonie, na co uśmiechnęłam się lekko...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hejka!

Jestem z nowym rozdziałem dzisiaj.

Wiem, że może późno i wgl.

Mało wyświetleń pod ostatnim, mało komentarzy, ale postanowiłam dodać.

Może domyślacie się dlaczego?

Otóż już Wam tłumaczę.

Pewnie już wszyscy wiedzą, że Marco przedłużył kontrakt z Borussią!!

Yeah! Do 2019 roku jest z nami! To już pewne w 100%

Jestem taka szczęśliwa xd

Kiedy dowiedziałam się o tym to popłakałam się, ale pewnie nie tylko ja.. 

                                              A to chyba takie trochę prawdziwe.... :/